Naar El Nido
22 september 2015 - El Nido, Filipijnen
Vrijdag 18 september
Vandaag staat in het teken van reizen. We pakken in en bij het ontbijt -lekker op tijd- informeren we bij Claude hoe we eigenlijk het beste door kunnen reizen naar El Nido. Dat blijkt geen enkel probleem, er komt ongeveer elk uur een rechstreekse bus door het dorp. Hoe laat die komt weet je nooit, dus de wachttijd is maximaal 1 uur. De reisduur is niet te zeggen, dat hangt ervan af hoe vaak hij stopt onderweg.Onze rugzakken worden alvast per brommer naar de hoofdweg gebracht en een meisje van het resort loopt met ons mee om te zorgen dat we in de juiste bus belanden. Zo ontzettend aardig! Binnen 5 minuten is de bus er en worden we ingeklaard, als enige niet-Fillipino's. Deze reis van uiteindelijk zo'n 5 uur, kost voor ons samen omgerekend 7 euro. Airco is er niet, maar alle ramen staan open en ik vind het zelfs zo fris dat ik een trui aantrek. Ongeveer elke 1,5-2 uur wordt gestopt op een groter busstation voor plaspauze of om iets te eten. De wc, die hier CR (comfort room) heet is simpel maar keurig en voor een dubbeltje krijg je zelfs wc papier mee (wel in het afvalemmertje gooien en niet doorspoelen). Het landschap waar we doorheen rijden is prachtig. Het land is heel groen en bij elk simpel rieten hutje zijn bloeiende planten neergezet. De deur van de bus staat regelmatig open en een meneer ziet nog net zijn slipper de deur uitglijden. Nog even naar buiten kijken-ja, hij is echt weg-en dan wordt er iets naar de chauffeur geroepen. De bus stopt en rijdt achteruit de heuvel weer op, om de slipper op te halen. Grote hilariteit alom. Zonder problemen arriveren we rond 17.15 in El Nido, waar we voor de varnadering eens niet besprongen worden door mensen die aan onze rugzak gaan trekken en ons ergens heen willen brengen. Ze zijn er wel, maar wachten rustig even af. Gelukkig weten we waar we heen willen, alleen niet of het uitgekozen hotel heel duur zal zijn. We laten ons afzetten bij Greenviews en de eerste indruk is prima. Verzorgd, aan het strand en losse bungalows. Prima! De prijs is ook prima, 1400 peso's per nacht (=28 euro), deze keer wel exclusief ontbijt. De huisjes zijn superschoon en comfortabel en deze keer komt er wel water uit de douche en dat is nog eens warm ook, als je dat wilt tenminste. We zijn net op tijd voor een geweldig mooie zonsondergang. De lucht en de zee kleuren helemaal rood. Het restaurant is op de eerste verdieping en kijkt uit over zee en strand. Voor de deur liggen allemaal bootjes, zogenaamde bangka's. In het restaurant zijn alle meubels gemaakt van hout, op een manier waarop je bijvoorbeeld de boomstam er nog in kunt herkennen. Heel mooi. Naast elk stopcontact hangt een soort holle boomstam, waarin je je mobieltje kunt leggen om op te laden tijdens eten of borrel. We drinken nog een biertje en eten ook in dit restaurant, om vervolgens te settelen in ons huisje.
Vandaag staat in het teken van reizen. We pakken in en bij het ontbijt -lekker op tijd- informeren we bij Claude hoe we eigenlijk het beste door kunnen reizen naar El Nido. Dat blijkt geen enkel probleem, er komt ongeveer elk uur een rechstreekse bus door het dorp. Hoe laat die komt weet je nooit, dus de wachttijd is maximaal 1 uur. De reisduur is niet te zeggen, dat hangt ervan af hoe vaak hij stopt onderweg.Onze rugzakken worden alvast per brommer naar de hoofdweg gebracht en een meisje van het resort loopt met ons mee om te zorgen dat we in de juiste bus belanden. Zo ontzettend aardig! Binnen 5 minuten is de bus er en worden we ingeklaard, als enige niet-Fillipino's. Deze reis van uiteindelijk zo'n 5 uur, kost voor ons samen omgerekend 7 euro. Airco is er niet, maar alle ramen staan open en ik vind het zelfs zo fris dat ik een trui aantrek. Ongeveer elke 1,5-2 uur wordt gestopt op een groter busstation voor plaspauze of om iets te eten. De wc, die hier CR (comfort room) heet is simpel maar keurig en voor een dubbeltje krijg je zelfs wc papier mee (wel in het afvalemmertje gooien en niet doorspoelen). Het landschap waar we doorheen rijden is prachtig. Het land is heel groen en bij elk simpel rieten hutje zijn bloeiende planten neergezet. De deur van de bus staat regelmatig open en een meneer ziet nog net zijn slipper de deur uitglijden. Nog even naar buiten kijken-ja, hij is echt weg-en dan wordt er iets naar de chauffeur geroepen. De bus stopt en rijdt achteruit de heuvel weer op, om de slipper op te halen. Grote hilariteit alom. Zonder problemen arriveren we rond 17.15 in El Nido, waar we voor de varnadering eens niet besprongen worden door mensen die aan onze rugzak gaan trekken en ons ergens heen willen brengen. Ze zijn er wel, maar wachten rustig even af. Gelukkig weten we waar we heen willen, alleen niet of het uitgekozen hotel heel duur zal zijn. We laten ons afzetten bij Greenviews en de eerste indruk is prima. Verzorgd, aan het strand en losse bungalows. Prima! De prijs is ook prima, 1400 peso's per nacht (=28 euro), deze keer wel exclusief ontbijt. De huisjes zijn superschoon en comfortabel en deze keer komt er wel water uit de douche en dat is nog eens warm ook, als je dat wilt tenminste. We zijn net op tijd voor een geweldig mooie zonsondergang. De lucht en de zee kleuren helemaal rood. Het restaurant is op de eerste verdieping en kijkt uit over zee en strand. Voor de deur liggen allemaal bootjes, zogenaamde bangka's. In het restaurant zijn alle meubels gemaakt van hout, op een manier waarop je bijvoorbeeld de boomstam er nog in kunt herkennen. Heel mooi. Naast elk stopcontact hangt een soort holle boomstam, waarin je je mobieltje kunt leggen om op te laden tijdens eten of borrel. We drinken nog een biertje en eten ook in dit restaurant, om vervolgens te settelen in ons huisje.
