Ballonvaart, woensdag 25 september, dag 9

28 september 2019 - Vang Vieng, Laos

Om 4.55 gaat de wekker, na een rusteloze nacht (ik was bang dat we ons zouden verslapen).
Snel aankleden, tandenpoetsen en even een kop koffie, maar voordat die op is is er al een busje om ons op te halen. We gaan samen met 2 Ieren die op wereldreis zijn en een aziatische meneer die niks heeft gezegd. Na een kwartiertje komen we aan bij een braakliggend veldje waar al een man of 6 bezig is om de luchtballon op een groot zeil uit te rollen. Met twee enorme ventilatoren wordt er eerst gewone lucht in geblazen en langzaam ontvouwt de ballon zich. Als de ballon bijna vol is komt er hete lucht bij en komt de ballon langzaam, bijna majestueus omhoog. Het is een prachtige rood met gele ballon. Niet dat het echt uitmaakt hoe hij eruit ziet, maar toch leuk dat hij mooi is;-).
Dan is het nog even zaak dat hij aan de grond gehouden wordt totdat we in het mandje zitten. Na een korte instructie, goed vasthouden bij de landing en door je knieën buigen en verder nergens aankomen, wordt de brander opengezet en daar gaan we. Het is helemaal niet eng. Langzaam zien we het veldje onder ons kleiner worden en zien we meer van de omgeving. We vetrekken exact om 6 uur, precies ook het moment dat de zon hier opkomt, dus het is nog een beetje donker, maar wordt snel lichter. We zien het karstgebergte in de verte, de rijstvelden, de meanderende rivier en natuurlijk het dorp. Al snel zijn we op 1000 voet, ongeveer 300 meter hoogte. Een dan komt het dorp opeens snel dichterbij en niet alleen dat, alles wordt weer groter. We dalen…. en rap ook. Dat is niet de bedoeling, we zijn pas 12 minuten onderweg! Gelukkig blijkt alles onder controle en we stijgen weer op. Onderweg wordt nog even van gasfles gewisseld en dan, veel te snel, is het alweer bijna voorbij. We dalen weer, maar nu met de intentie om te landen. We zien weer een braakliggend terrein zoals hetgene waarvan we vertrokken, maar we dreigen midden in een rijstveld terecht te komen. Ik denk nog, oh help, hoe moet dat met alle cameraspullen van Fer, want dat mandje is natuurlijk zo lek als…ja…een mandje. Maar dan gooit onze kapitein een touw naar beneden wat gepakt wordt door de 6 helpers op de grond. Weer een beetje hete lucht erbij en we zweven weer even een paar meter boven de grond. Intussen trekken de 6 mannen de ballon naar de plek waar we wel kunnen landen. We houden ons allemaal stevig vast voor de landing, netjes door de knieën en dan zijn we al op de grond. Niks harde landing, gelukkig! Het was een heel bijzondere ervaring die veel te snel voorbij was. Aansluitend hebben we ontbeten en lekker bij het zwembad geluierd.
In de loop van de middag zijn we naar een soort beachbar gegaan aan de grote rivier. Om een biertje te drinken bij de zonsondergang en om te kijken wat zich allemaal op de rivier afspeelt. Het plekje is leuk genoeg, allemaal bamboe hutjes met hangmatten erin en rieten matten en kussens op de vloer, maar slecht onderhouden en er zijn alles bij elkaar misschien 12 gasten. Best triest eigenlijk. We zien wat kayaks en tubes binnenkomen. Tubing is met een zwemvest aan in een autoband de rivier afdrijven. Dat was hier erg populair, vooral omdat je van barretje naar barretje kon drijven en overal wat kon drinken. Vervolgens is een aanzienlijk aantal toeristen verdronken omdat ze gewoon te dronken waren en heeft de overheid hier paal en perk aan gesteld. Sindsdien komen hier veel minder jongeren en dat zie je dan weer terug in lege beachbars (denken wij). Ook het feit dat het officieel nog regenseizoen is, zal niet helpen. Wij hebben wel erg veel geluk met het weer. Weinig regen en nog niks niet kunnen doen vanwege het weer. Helaas gebeurde er niet veel op de rivier. Wel varen longtails met touristen rondjes “ om de kerk”.  We werden vrienden met de plaatselijke pup, die Fer zo lief vond dat hij met zijn modderpoten vrolijk over Fer zijn net gewassen short en t-shirt wandelde en daarbij zijn biertje omgooide wat hij vervolgens wilde gaan oplikken. Daarna had hij het gemunt op de whiskey-cola van een andere jongen.
Pas toen het echt donker was werd het interessant op de rivier. Er kwamen vissers, een met een boot en een werpnet, een andere zwom met een zaklantaarn onderwater schijnend door de rivier. Helaas was het toen te donker om goed te kunnen zien wat ze deden. We zijn even naar de avondmarkt gegaan, hebben lekker gegeten bij Bamboo en toen nog maar een keer een massage gedaan. Dat was fijn en we hoefden dit keer niet zoveel moeilijke standjes te doen. Tegen twaalven kruipen we in bed. Morgenvroeg gaan we wandelen door de rijstvelden.

3 Reacties

  1. Annet Scheer:
    28 september 2019
    Dit was een dag met 'een gouden randje' denk ik.
    Een prachtige ballonvaart en ook nog kunnen geluierd, verstandig!
    Wéér een gezellig verslag!
    Hier varen de masten voorbij ;-
    Liefs!
  2. Machteld Westermann:
    29 september 2019
    Hi lieverds, dat ziet er weer prachtig uit. Hopelijk kunnen jullie ook wat uitrusten en chillen. Geniet vooral maar dat doen jullie wel als ik het goed zie.
    XXX Maggie
  3. Rolos:
    1 oktober 2019
    Geweldig zo'n ballonvaart en wat een mooi uitzicht. Ik zit ook hoog, maar dan in een kantoorpand. Jullie omgeving is 1000 maal mooier. Geniet van jullie reis en een behouden reis