Ha Long Bay

Ha Long Bay of ookwel Vinh Ha Long is een gebied met meer dan 1000 eilandjes in de Zuid-Chinese Zee, voor de kust van Noord-Vietnam. Het is een zogenaamd karst-gebergte, wat betekent dat het miljoenen jaren geleden ontstaan is uit schelpgruis, wat limestone is geworden. Door het stijgen van de zeespiegel zijn de bergen eilandjes geworden, die stijl oprijzen uit de zee en groen begroeid zijn. Ook zijn er in dit gebied veel grotten.

We hebben een minicruise geboekt van 3 dagen en 2 nachten. We werden om 8.30 opgehaald bij het hotel in Hanoi. De busrit zou 4 uur duren, voor een afstand van nog geen 200 km. Hoe dat zo lang kan duren werd snel duidelijk, want op sommige plekken zijn de wegen behoorlijk slecht. We zaten ook behoorlijk opgevouwen, want we zaten boven een van de wielen en daar is dus geen beenruimte. Bovendien bleek dat boven het gangpad ook best nog een stoeltje uitgeklapt kon worden, dus zo wisten ze toch flink wat makke touristen in 1 busje te proppen.
Eenmaal in Ha Long City aangekomen, bleek de boot al klaar te liggen en werden we met een klein bootje (een "tender") ernaartoe gevaren. We konen even onze spullen wegzetten op de kamer, die er keurig uitzag en vervolgens kregen we lunch. Onze reisleider was Viet (van Vietnam) en op de boot werd de scepter gezwaaid door meneer Wie (ik vermoed dat je dat schrijft als Hui).

Wij zaten aan tafel met 2 mensen uit Kuala Lumpur, Jack en Tina, waar we het meteen goed mee konden vinden. We kregen eerst een heel klein kopje soep, wat heerlijk was. Toen volgde een viskoekje en daarna een halve gevulde krab. Daarna een salade, een schaal met een soort gestoofde postelijn, rijst, jumbo-garnalen, fruit. Ik ben vast nog iets vergeten, want we hebben in totaal 10 schaaltjes geteld. En alles was even lekker.

Tijdens de lunch voeren we door de prachtige omgeving, tussen de rotsformaties en eilandjes door. Het was eigenlijk jammer dat je niet steeds van tafel kon opstaan om goed rond te kijken. Na de lunch werden we met de tender naar een andere plaats gebracht, waar we de "most fantastic Cave" hebben bezocht, de Hang Sung Sot, ookwel de Verrassings cave. Dit is echt een heel grote grot, met 3 verschillende kamers en voor de verandering rook het er ook nog eens aangenaam, want we hebben geen vleermuis gezien. We hebben hem van alle kanten bekeken en onze gids heeft alle dieren en gezichten aangewezen die je in de rotsformaties kon herkennen. Vervolgens mochten we zwemmen bij een natural sandy beach, wat hier kennelijk nogal bijzonder is. Na thuiskomst konden we even douchen en daarna begon al snel de cooking class, waar we geleerd hebben om springroll te maken. Het was niet erg moeilijk en we mochten het produkt zelf opeten. Erg smakelijk.

Na weer een tig gangen maaltijd was het tijd om nog even verder te integreren met onze reisgenoten waarna we veel te laat ons bedje inrolden.

Woensdag 4 september:
Het plan was om rond 5 uur op te staan voor de sunrise in dit prachtige natuurgebied. Het was wel jammer dat we in een baai vol vergelijkbare boten lagen, maar goed....
Helaas brak er een enorm noodweer los om een uur of 4 en om 5 uur was er weinig anders te zien buiten dan grijsheid en regen. Om 6.30 zou en Thai Chi les zijn op het bovendek, maar we bedachten dat dat waarschijnlijk wel verregend zou zijn, dus we zijn nog even blijven liggen tot het ontbijt om 7 uur.
Om 8 uur werden we opgehaald door een kleinere dagboot, waar we de rest van de dag op zouden blijven. We begonnen met kajakken, wat ondanks de regen heel erg leuk was. Er waren allerlei grotten en doorgangen waar je doorheen kon varen en soms kwam je dan in een soort afgeschermd meertje, midden tussen de rotsen. Na ongeveer anderhalf uur keerden we terug naar de boot en voeren naar een andere plek met alweer een natural sandy beach, waar we konden zwemmen. Op het strand kregen we alsnog de Tai Chi les die we 's morgens hadden gemist. Er was geen ontkomen aan en het bleek moeilijker dan we hadden gedacht. Daarvan konden we dan weer even lekker opwarmen voor de lunch. Enorm knap wat die mensen kunnen koken op een enkel pitje en voor zoveel mensen.

Na de lunch werd de groep opgeslitst in een deel dat door zou reizen naar een naburig eiland en een deel dat utieindelijk terug zou gaan naar de Galaxy, onze hoofdboot. We namen afscheid van Jack en Tina en voeren weer een enorm stuk door Ha Long Bay naar een oesterfarm. Daar zal ik morgen een stukje over schrijven, maar nu tol ik van de slaap.