Dinsdag 7 november, laatste dag Cochin

7 november 2017 - Cochin, India

Vandaag zijn we dan toch echt om half 6 opgestaan voor een vroege wandeling en in de hoop wat leuke foto's te kunnen maken. Op de boulevard is iedereen al aan de ochtendgym begonnen en we worden regelmatig vriendelijk gegroet. Op het strand zitten ook groepjes vrouwen bij elkaar te kletsen. Even een momentje onder elkaar voor de gewone dag begint. Er zijn vissertjes in de weer. Ze hebben een groot rond net, waaraan rondom gewichtjes hangen. Dit net wordt als een lasso boven het hoofd het water in geslingerd en terwijl de gewichtjes naar de bodem zakken worden er hopelijk een paar visjes gevangen. Het is best zwaar werk en ze staan tot hun middel in het water. Op de vismarkt is het een drukte van belang. Er wordt oprecht oeh en ah geroepen als een klein vissertje met een mooie vangst binnenkomt. Die wordt dan ter plekke geveild. Dit alles ontgaat de lokale poezenpopulatie niet. De poezen zorgen dat ze eerste rang zitten en krijgen regelmatig een visje toegeworpen. Ze wachten overigens keurig tot ze iets krijgen, er wordt geen vis gejat. Vlak achter de vismarkt is een parkeerterreintje waar een hele inventieve meneer een ketel koffie en een ketel warme melk op zijn bagagedrager heeft gebonden en daar kun je dan een kopje koffie kopen. Hij doet echt prima zaken. Naar een paar uur rondwandelen hebben we het wel gezien en besluiten vervoer voor morgen te regelen en even bij het zwembad te gaan liggen, waar we nog niet één keer in zijn geweest. Na 3 mislukte pogingen treffen we eindelijk de meneer die het reisbureautje in het hotel runt. Reisbureautje is eigenlijk een eufemisme, want het enige wat hij doet is een taxi regelen (eigenlijk de eigen taxi van het hotel) tegen een standaard te hoge prijs, want bij de eerste pruillip van mij zakt hij al met zijn prijs. Openbaar vervoer wordt ontmoedigd, dat zou zo'n 7 uur duren itt tot de taxi (maar 4 uur). En daar is niet van waar, dat weten wij, maar hij weet niet dat wij dat weten. Bovendien, betoogt hij, kun je met de taxi nog wat leuke dingen bezoeken, zoals spicegardens. Daar krijgt de chauffeur namelijk commissie op. Ik begrijp niet dat ze echt denken dat wij dat niet doorzien. We kunnen het zelf vast beter regelen, maar hebben niet zoveel zin om dat werkelijk te gaan doen, weer naar het dorp te lopen etc. Het kost me een paar uur om mijn trots in te slikken en dan gaan we toch maar akkoord.

Over het zwembad zelf is niet veel te melden. Er zit een groot gat in de tegels en daar staat dan een zelfgemaakt waarschuwingsbord bij. In de tijd die ze nodig hadden om dat bord te maken, hadden ze ook het gat kunnen repareren, maar dat is misschien wel een té praktische benadering.

Aan het eind van de middag zijn we weer naar het dorp gegaan om te borrelen en eten bij dezelfde tent als gisteren en daarna redelijk op tijd naar bed. Morgen gaan we naar Munnar, in de bergen, om e theeplantages te bezoeken.

Foto’s

1 Reactie

  1. Mary:
    13 november 2017
    Ondanks vroeg opstaan toch een relaxed dagje. Tot gauw,
    Mary