Dag 3, Mount Phousi (hoe je dat uitspreekt laat ik over aan uw creatieve vrijheid ;) )

Na een drukke periode is het moment dan eindelijk aangebroken. De laatste werkdag zit erop en totaal uitgeteld kan de vakantie beginnen. Het begint echter pas echt als dat vakantiegevoel begint in te kicken. In mijn geval begon dat gek genoeg op een wc in Bangkok.

We hebben net onze tweede vlucht erop zitten. Enigszins gehaast en licht slaperig, struin ik de gangen af naar een toilet. Al snel heb ik er een gevonden en bij binnenkomst komt het eerste gerochel me al tegemoet. Het is een beetje zoals met de auto naar Zuid-Frankrijk rijden en de noodgedwongen plaspauzes op een Frans toilet. De slaap is onmiddellijk uit mijn ogen verdwenen en ik realiseer me dat ik op reis ben.

Een groepje Aziaten staat bij de wastafels zich uitgebreid te wassen en te poetsen. Het gerochel gaat onverstoorbaar door zoals sommige Aziaten gewoon zijn te doen. Ik vlucht het eerste de beste wc-hokje in. Een zware lucht van zweet bevangt me in de besloten ruimte van het hokje en nu weet ik het zeker: ik ben op reis, de vakantie is begonnen!

We hebben inmiddels van hotel gewisseld en hebben wederom een prachtige kamer met balkon en een groot zwembad tot onze beschikking. Helaas hebben we ook een virusje op een van onze 3 vluchten opgepikt en zijn we gelijktijdig aangestoken. Arjenne heeft inmiddels licht koorts. Niks aan te doen, laten we maar een beetje rustig aan doen denken we en we besluiten om een heuvel te gaan beklimmen naar een tempel. Op de weg omhoog kopen we twee van die kleine vogeltjes om ons geluk een beetje af te kopen. Na een hoop gehannes met het kooitje, de camera’s klaar voor de foto, presteren beide vogeltje het om te vroeg en de verkeerde kant op weg te vliegen. Gelukkig heeft 1 van ons daadwerkelijk de bijbehorende wens gedaan dus vanaf nu af aan wordt alles alleen nog maar beter dan het al was.

Op de top aangekomen verbaas ik me altijd weer over de troep rond de tempel. Lege flesjes, plastic zakjes chips, maar ook bouwmateriaal liggen her en der verspreid. Een apathische verkoopster ligt verveeld en onderuitgezakt met haar telefoon te spelen. Alles bij elkaar is het niet echt de serene plek die ik mij altijd voorstel bij een religieuze plek.  

Ondanks het prachtige uitzicht over de Mekong rivier ben ik toch niet echt onder de indruk. Via de andere kant van heuvel gaan we weer omlaag, simpelweg omdat we niet dezelfde route nogmaals willen lopen. Dit blijkt een goede keus. Het pad omlaag staat vol met Boeddhabeelden in verschillende poses. Ook de materialen verschillen en zelfs het uiterlijk. Zo is er een bijna Sinterklaas achtige Boeddha, verborgen in een grot onder een oud tempeltje. De meeste beelden zijn van beton en goud geschilderd. Niet het meest mooie materiaal, maar hier vinden we ook een koperen beeld en dat doet de Boeddha veel goeds.

De weg vervolgt via een trap omlaag, begeleid door een betonnen draken reling. Het leidt ons naar de slaap barakken van de monniken. Ook hier lijkt de sereniteit ver te zoeken. Tandenborstel en tandpaste liggen op de porch. Verscheidene half opgegeten schalen rijst liggen her en der verspreid. De buit van het ochtendritueel dient nu vooral als voer voor de mieren. Lukraak gespannen waslijnen hangen vol met oranje gewaden. Kortom, monniken zijn ook gewoon maar mensen van vlees en bloed en ik geniet er zeer van om dit alles te zien en te bewonderen, want bovenal voert de gedachte, dat we toch maar in een wonderlijke en wonderschone wereld leven, de boventoon.

Onderaan de heuvel komen we nog bij een prachtige oude tempel waar in de deurpanelen Hollandse handelaren zijn afgebeeld. Altijd leuk om de invloed van zo’n klein landje terug te zien.

We zoeken een barretje op voor een biertje en een avocado prutje. Verkoeld en gevoed lopen we terug terwijl we af en toe nog een winkeltje ingaan. Veel sieraden winkeltjes, waar het oppassen geblazen is, omdat op de meest onverwachte plekken een verkoopster op de grond kan liggen te slapen. Na een aanzienlijk aantal al struikelend uit hun slaap te hebben gejaagd, houden we het voor gezien.

’s Avonds struinen we de nacht markt af vol met tasjes, slippers, sieraden, pannetjes, potten en kleding. We kopen niks en zetten ons aan een ontspannen diner, om vervolgens redelijk uitgeput ons bedje in te duiken.