Varkala strand

Vrijdag 17 November

Vandaag gaan we op weg naar de laatste bestemming van onze India reis, maar voor het zover is eerst ontbijt! Niet zomaar een ontbijt maar een speciaal ontbijt. Eten in India is sowieso een hele beleving in India. Bestek gebruiken ze niet, ook geen stokjes. Misschien is dit wel even een aardig moment om te bedenken wat je allemaal met je handen doet. Voeg daar nog even de gedachte aan toe dat borden en pannen schoongemaakt worden in de rivier en de temperatuur gecombineerd met de luchtvochtigheid alles onder je neus laat bederven. Het zal je niet verbazen dat India berucht is voor buikloop. Nu staat India bekend om zijn curries en sausjes. Ooit geprobeerd een vrij vloeibare substantie met je handen te eten? Precies, dat wordt een kliederboel. Handen en kin druipend van een kleurige curry. Ik heb er in ieder geval tot op dit punt in de reis niet aan kunnen wennen. 

De afgelopen dag hebben we de fantastische opgemaakte dinner tafel voor Sarah en Elly bewonderd. De complimentjes die we gaven zijn niet onopgemerkt gebleven en zo krijgen we een aangename verrassing voor ons ontbijt. Een waanzinnig mooi en creatief opgemaakte ontbijt tafel voor twee. Uiteraard zoals alles in India, zeer kleurrijk vol met bloemetjes en kommetjes. We genieten er volop van. Na afloop moeten we op de foto met Riyas, de eigenaar. Na de foto's volgt een video, die onmiddellijk door Arjenne op mij wordt afgeschoven. Helaas voor Arie is Riyad slimmer. Nadat ik de lofzang over het hotel heb afgestoken, mag Arjenne het nog eventjes dunnetjes overdoen. We vinden het niet erg want Riyad is een best bijzondere man. Naar eigen zeggen besteed hij het verdiende geld voornamelijk in de kosten voor een weeshuis. Hij heeft nu 79 kinderen onder zijn hoede en dat is een indrukwekkend aantal. Ik had eigenlijk best wel een bezoekje willen brengen aan zijn weeshuis maar daar is helaas geen tijd meer voor. De taxi staat inmiddels al een half uur voor, dus het wordt tijd dat we instappen.

Na een rit van zo'n 4 uur komen we aan in Varkala, een tempelstadje en een backpackers plaatsje met een hippy achtige sfeer en natuurlijk strand!. We hebben een prachtig hotel aan het strand met een prachtige zwembad. Aan het strand is nog enigszins relatief omdat we wel boven op een klif zitten. Daar loopt een boulevard langs met talloze winkeltjes en restaurantjes. 

Wij hebben ons hotel voor 2 nachten geboekt, omdat we er dit keer zeker van willen zijn dat we op het mooiste plekje zitten. We gaan dus na aankomst even de boulevard verkennen om te kijken of er iets gavers is. Het eerste het beste shopje dat we tegen komen begroet ons gelijk enthousiast, wellicht iets té enthousiast? 

"Hello madam, hello sir. How are you?"

"We are very good, thank you very much. Kind of you to ask," antwoorden we in koor.

"You come in my shop now? Have a look inside, I have much more beautiful products inside!"

"Sorry, we just arrived and want to explore the town a bit."

"But it will only take a minute, please?"

"Sorry."

"Maybe next time you come and see my shop?"

"Yes, next time," antwoorden tot slot en dat was het verkeerde antwoord. De beste mevrouw zou de rest van de week niet meer ophouden ons te proberen de shop in te praten. Ze sprak ons zelfs bij het zwembad aan."Today you come to my shop, yes?" Het was een goede leerschool, want bij de tientallen winkeltjes en restaurantjes vergaat het ons niet heel anders.

Onze eerste druk van Varkala is toch wel heel goed. Het is de eerste plek die een beetje westers aandoet qua gezelligheid en sfeer. We kunnen ons hier goed vermaken en kijken uit naar een relaxte week vol zon strand, zee en gezelligheid.

Tot morgen.